ใจบาน

๑ กุมภาพันธุ์ ๒๕๕๒

เป็นเจ็ดวันที่ดี
เห็นพ่อเดินแม่นั่ง
เราพาไป ใจบานๆ

ช่วงนี้ไม่ได้ไปวิ่งออกกำลังกายหลายวัน ไม่ใช่เพราะความขี้เกียจ แต่ต้องไปพักผ่อนกับพ่อแม่ ที่ยุวพุทธศูนย์สอง ตั้งแต่วันที่ ๒๕-๓๑ มกราคม ๒๕๕๒ เป็นการเข้ากรรมฐานครั้งแรกหลังจากที่จากวัดวามานานร่วมสองเดือนกว่าๆ สติสตางค์ลดลงอย่างต่อเนื่องๆ สตินั้นเป็นที่รู้กันดีว่าเมื่อเจอเรื่องราววุ่นวาย อารมณ์ที่หยาบแค่นแข็ง ผนวกกับกิจกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป ทำให้ยังคงประคับประคองให้อยู่ในเกณฑ์สำหรับมนุษย์ได้ดี ส่วนสตางค์นั้นลดลงเพราะยังไม่ได้สมัครงานหรือทำงานจริงจังที่ไหน เอาแต่อยู่กับความว่าง(งาน)ไปเรื่อยๆ

แต่หากจะดูให้ดี การไปปฏิบัติธรรมกับพ่อแม่ ส่วนตัวแล้วผมว่าเป็นงานใหญ่ หรือเปรียบกับโปรเจคเงินล้านเลยทีเดียว เพราะผมจัดแจงนัดวัน โฆษณา สมัคร ขับรถพาไปกลับ แถมยังคอยสอดส่องดูอยู่ตลอดเวลา และงานที่เราทำไปโดยไม่ขอรับค่าตอบแทนใดๆด้วยความเต็มใจ มักเป็นงานที่ทำแล้วมีความสุขอิสระจริงไหม สุดท้ายแล้วผลที่ออกมาก็เป็นที่น่าพอใจ เพราะท่านชื่นชอบแนวการปฏิบัติและพระอาจารย์เป็นอย่างมาก ท่านยินดีที่จะไปอีกบ่อยๆ พร้อมทั้งร่วมเป็นเจ้าภาพในคราวหน้าด้วย

งานใหญ่ เพราะไม่ได้มีบ่อยๆ และบางคนก็ไม่มีโอกาสเลยตลอดชีวิต เป็นการตอบแทนบุญคุณที่ผมว่ามันเลิศล้ำนะ ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้วเชื่อสิ ๕๕๕
ผมหวังว่าผลบุญจะแผ่ไพศาลไปให้กับสรรพสิ่งทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จัก ไม่ว่าผมจะรักชอบเกลียดโกรธ ก็ขอให้ร่วมยินดีไปด้วยกัน


วิ่งออกกำลังกายใช้ขา ร่างกายก็แข็งแรง
ออกกำลังใจใช้สติ จิตก็ชื่นบาน