ท้องของฟ้าปรับเปลี่ยนหมุนเวียนตามสภาพ
บางวันฟ้าจ้า
บางวันฟ้าครื้ม
ประดับด้วยพลอยดาว
ฤาปุยขาวเมฆา
จะแปรไปเยี่ยงใด
ฟ้าก็ยังเป็นฟ้า อยู่วันจนค่ำ
พู่กันของใครหนอ
แต้มสีแดงในยามใกล้ค่ำ
สีม่วงในยามฝน
มึดมิดหลับไหล
ฤาเหลืองอร่ามในยามเช้า
ไม่ว่าจะแปรสีสันไปเยี่ยงใด
ฟ้าก็ยังเป็นฟ้า อยู่วันจนค่ำ
แล้วเธอล่ะเห็นมันอยู่ไหม
แหงนดูซิ แหงนดู
ฟ้าอยู่ที่นั่นตลอดเวลา
จริงแท้ แน่นนอน
และเป็นฟ้าเดียวกับที่ฉันเห็น
แต่ฉันกำลังฝึกฝน
กับปีกและขน ที่มีคนให้ฉันมา
เป็นสิ่งที่ฉันเฝ้ารอมานาน
มันยังดูติดขัดในช่วงแรกๆ
แต่ฉันมีฉันทะ และศรัทธา
ฉันยังเป็นคนเดิม บอกเธอมั่นเหมาะ
แม้ว่าจะห่มคลุมด้วยขนบริสุทธิ์บนปีกคู่นี้
ฉันกำลังหัดบิน
นี่...แล้วเธอล่ะเห็นฉันอยู่ไหม
แหงนดูซิ แหงนดู
ฟ้าอยู่ที่นั่นตลอดเวลา
จริงแท้ แน่นนอน
และเป็นฟ้าเดียวกับที่ฉันคนนี้
กำลังเข้าใกล้ ใกล้ขึ้นทุกปัจจุบันขณะ...
ช่างสดชื่นและเบาบาง
และในวันที่ฉันได้มองลงจากฟ้า
ณ ที่นั้นฉันเห็นเธอ...และเธอจะเห็นฉัน
ฐ.สารัฏฐิโต
No comments:
Post a Comment