กังหันเดียวดาย
ยังคงหมุนไป
เย็นที่ฟ้าครื้มฝน
ความหวังดำรง
น้ำคงสะอาดสักวัน
ชีวิต แล่นไป
หายใจ ไม่รู้
โลกหมุน ไม่รู้
คิดไป ไม่รู้
ไม้ไหว ไม่รู้
ไม่รู้ก็ไม่รู้
รู้ก็ไม่รู้
ชีวีหยุดไหล
หายใจ ก็รู้
โลกหมุน ก็รู้
คิดไป ก้รู้
ไม้ไหว ก็รู้
ไม่รู้ก็รู้
รู้ก็รู้
น้ำกลิ้งบนบัว
หลิวเรียงริมบ่อ
สยายม่านใบสลวย
ยอดไม้โคลงเคลง
เมฆเคลื่อนไปทางซ้าย
อย่างเชื่องช้า
ทุกสิ่งในคลื่นน้ำ
ยิ่งไหว ยิ่งไหว
เดินต้านลมหนาว
สัมผัสยอดหญ้า
เย็นน้ำยอดใบ
ใบไม้ทิ้งใบ ไวผ้าแห้ง
แสงตัดหมอกเช้า นอนซุกผ้าห่ม
ลมเปลี่ยนทิศ ชีวิตเปลี่ยนผัน
ฉันไม่เปลี่ยนแปร
ยังคงหมุนไป
เย็นที่ฟ้าครื้มฝน
ความหวังดำรง
น้ำคงสะอาดสักวัน
ชีวิต แล่นไป
หายใจ ไม่รู้
โลกหมุน ไม่รู้
คิดไป ไม่รู้
ไม้ไหว ไม่รู้
ไม่รู้ก็ไม่รู้
รู้ก็ไม่รู้
ชีวีหยุดไหล
หายใจ ก็รู้
โลกหมุน ก็รู้
คิดไป ก้รู้
ไม้ไหว ก็รู้
ไม่รู้ก็รู้
รู้ก็รู้
น้ำกลิ้งบนบัว
หลิวเรียงริมบ่อ
สยายม่านใบสลวย
ยอดไม้โคลงเคลง
เมฆเคลื่อนไปทางซ้าย
อย่างเชื่องช้า
ทุกสิ่งในคลื่นน้ำ
ยิ่งไหว ยิ่งไหว
เดินต้านลมหนาว
สัมผัสยอดหญ้า
เย็นน้ำยอดใบ
ใบไม้ทิ้งใบ ไวผ้าแห้ง
แสงตัดหมอกเช้า นอนซุกผ้าห่ม
ลมเปลี่ยนทิศ ชีวิตเปลี่ยนผัน
ฉันไม่เปลี่ยนแปร
3 comments:
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเจ้าบทเจ้ากลอนเหมือนกัน..555+..
ชอบมากค่ะโดยเฉพาะที่ออกมาจากความรู้สึกจริงๆแล้วก็เป็นธรรมะดี...(^______^)
ขอให้สุขกาย...สุขใจ...ตลอดไปนะค่ะ
ลืมบอกไปค่ะ ว่า.....
ขอบคุณนะค่ะ มากๆด้วย ถ้าไม่ได้รู้จักชื่อและนามสกุลหลวงพี่วันนั้น...ก็คงเสียโอกาสในการศึกษาต่อ...(คงไม่มีคำว่า"บังเอิญ"ในหมู่นักปฏิบัติธรรม ใช่ไหมค่ะ)
แล้วก็ไม่รู้ว่าตอนนี้สถานะท่านตอนนี้เป็นอย่างไร(ยังบวชอยู่หรือเปล่าค่ะ?????)...กลับไปก็ไม่เห็นเจอเลย...
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...
ปล.ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าหนูเป็นใคร....555+..
so much Hiku poem..
Post a Comment